ਅੰਤਮ ਚਰਚ ਪੁਨਰ-ਸੁਰਜੀਤੀ

(12 06 2024 ਨੂੰ ਅੱਪਡੇਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ)

(ਟੌਮੀ ਹਿਕਸ ਵਿਜ਼ਨ)

1- ਜਾਣ-ਪਛਾਣ

ਮਸੀਹ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਸੇਵਕ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਉਹ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਟੌਮੀ ਹਿਕਸ ਹੈ, ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ 1954 ਵਿਚ ਅਰਜਨਟਾਈਨਾ ਵਿਚ ਰੂਹਾਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਵੱਡੀ ਪੁਨਰ-ਸੁਰਜੀਤੀ ਲਿਆਂਦੀ। ਸਾਲ 1961 ਵਿਚ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਚਰਚ ਅਤੇ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਬਾਰੇ ਇਕ ਦਰਸ਼ਨ ਆਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਚਰਚ ਦੀ ਉਦਾਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਤੂਤੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣਾ ਸੀ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵਡਿਆਈ ਲਈ!

2- ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ

ਇਹ ਸੁਪਨਾ 25 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਵਿਨੀਪੈੱਗ, ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸਵੇਰੇ ਲਗਭਗ 2:30 ਵਜੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਹੀ ਸੌਂ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੋ ਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ। ਇਹ ਸੁਪਨਾ 25 ਜੁਲਾਈ, 1961 ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਵੇਰਵੇ ਨਾਲ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਪਰਕਾਸ਼ ਤੋਂ ਮੈਂ ਐਨਾ ਉਤੇਜਿਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਮਸੀਹ ਦੀ ਦੇਹ ਬਾਰੇ, ਅਤੇ ਅਖ਼ੀਰਲੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਬਾਰੇ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਨਜ਼ਰੀਆ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਚਰਚ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਅੱਗੇ ਹੈ। ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅੰਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।

3- ਮਸੀਹ ਦੀ ਦੇਹ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ

ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦਾ ਉਦੋਂ ਤਕ ਪੂਰਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਇਸ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤਕ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤਕ ਮੈਂ ਜੋਏਲ 2:23 ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਦਾ, "ਇਸ ਲਈ ਸੀਯੋਨ ਦੇ ਮਨੁੱਖੋ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਓ। ਯਹੋਵਾਹ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਓ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਮਿਹਰਬਾਨ ਹੋਕੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੇਵੇਗਾ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸੁਖ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਮੀਂਹ ਵਰ੍ਹਾਵੇਗਾ।" ਇਹ ਨਾ ਕੇਵਲ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੰਤ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਦੋਹਰਾ ਹਿੱਸਾ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਇਹ ਦਰਸ਼ਨ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਪਾਇਆ। ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਸੀ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ, ਪਰ ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ - ਹਰ ਕੌਮ, ਹਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ, ਹਰ ਜੀਭ ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆ ਗਈ। ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਤੋਂ; ਉੱਤਰ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਤੋਂ; ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਮੈਂ ਗਿਆ ਸੀ।  ਮੈਂ ਲਗਭਗ ਡਰ ਅਤੇ ਕੰਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਹ ਮਹਾਨ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਪਲ, ਜਦੋਂ ਸੰਸਾਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਅਤੇ ਗਰਜ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।

ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬਿਜਲੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਚਮਕੀ, ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਗਈਆਂ - ਅਤੇ ਮੈਂ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਕ ਮਹਾਨ ਦੈਂਤ ਵਰਗਾ ਕੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਉਂ ਹੀ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਘੂਰਕੇ ਦੇਖਿਆ, ਮੈਂ ਇਸ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ਹੈਰਾਨ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸਾਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਉੱਤਰੀ ਧਰੁਵ ਤੱਕ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਦੱਖਣੀ ਧਰੁਵ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਸਮੁੰਦਰ ਤੱਕ ਫੈਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਮੈਂ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਕਿ ਇਹ ਪਹਾੜ ਸੀ ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੀ। ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ, ਮੈਂ ਅਚਾਨਕ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਦੈਂਤ ਸੀ। ਮੈਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ, ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਜਿਉਣ ਲਈ ਵੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਮਲਬੇ ਨਾਲ ਢੱਕੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਬੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਇਹ ਮਹਾਨ ਦੈਂਤ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਉੱਠ ਦਾ ਹੋਵੇ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਛੋਟੇ ਜੀਵ ਭੱਜ ਗਏ। ਘਿਣਾਉਣੇ ਦਿਖਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਇਸ ਦੈਂਤ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਛੋਟੇ ਜੀਵ ਕੀ ਸਨ। ਉਹ ਤਸੀਹੇ ਦੇ ਸਾਧਨ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।

ਅਚਾਨਕ, ਇਸ ਮਹਾਨ ਦੈਂਤ ਨੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਚੁੱਕਿਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਚੁੱਕ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਜੀਵ ਇਸ ਦੈਂਤ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਏ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਹ ਮਹਾਨ ਦੈਂਤ ਉੱਠਣ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੇ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਅਤੇ ਹੱਥ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿਚ ਚਲੇ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਲਬੇ ਅਤੇ ਗੰਦਗੀ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਉੱਤੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੁੱਕਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਠਾਏ, ਉਹ ਬੱਦਲਾਂ ਵੱਲ ਵੀ ਚਲੇ ਗਏ। ਅਚਾਨਕ, ਹਰ ਬੱਦਲ ਚਾਂਦੀ ਬਣ ਗਿਆ; ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਚਾਂਦੀ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ, ਮੈਂ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਸਭ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਅੱਗੇ ਚੀਕਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਿਹਾ, "ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਇਸ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ? ਉਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਸਾਲ ਵਾਪਸ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਟਿੱਡੀਆਂ, ਸਕਾਰਬਾਂ, ਮੈਲ ਅਤੇ ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ, ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਭੇਜੇ ਸਨ, ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਝੁੰਡ ਵਿੱਚ ਖਾ ਗਏ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਹੋ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਦੀਵੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਰ ਰਹੇ ਅਤੇ ਗੁਆਚੇ ਹੋਏ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਮੁੜ-ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ 'ਤੇ ਹਾਂ।"

ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਸੌਂ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਅਚਾਨਕ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੈਂਤ 'ਤੇ ਤਰਲ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ-ਵੱਡੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਪੈ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਇਹ ਦੈਂਤ ਪਿਘਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ - ਡੁੱਬਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਸੀ, ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਹੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਪਿਘਲਿਆ, ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਰੂਪ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਪਿਘਲ ਗਿਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਵੱਡੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਹੇਠਾਂ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀਆਂ ਤਰਲ ਬੂੰਦਾਂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਭਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ਦੈਂਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਪਿਘਲਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਬਣ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਚੁੱਕ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਇਕ ਵੱਡੀ ਗਰਜ ਆਈ ਜੋ ਅਕਾਸ਼ ਵਿਚੋਂ ਗਰਜਦੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਮੋੜ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਮੈਨੂੰ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਇਕ ਸ਼ਕਲ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਚਮਕਦਾਰ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ- ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਚਿਹਰਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਕੌਮਾਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਤਰਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਤੋਂ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉੱਡ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਮਸਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਆ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਇਸ ਨਾਲ ਭਰ ਗਏ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ "ਸਵਰਗੀ ਮੱਲ੍ਹਮ" ਮਿਲੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਹਸਪਤਾਲਾਂ, ਗਲੀਆਂ ਅਤੇ ਮਨੋ-ਚਿਕਿਤਸਕ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਚਲੇ ਗਏ। ਉਹ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਲੰਬਾਈ ਅਤੇ ਚੌੜਾਈ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਸਨ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਅੱਗ ਨੂੰ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ, ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਥੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਲੜਾਈ ਲਈ ਤਿਆਰ ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸਨ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ, "ਮੇਰੇ ਬਚਨ ਅਨੁਸਾਰ, ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਓ," ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਹ ਤਰਲ ਸ਼ਕਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗਦੀ ਹੈ, ਹਰ ਕੋਈ ਜਿਸਨੂੰ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਛੂਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਤੁਰੰਤ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਸਿਹਤ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਕਿ ਦਰਸ਼ਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਨਗੇ। ਮੈਂ ਲਗਾਤਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਦੀ ਵਾਂਗ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ, ਮੈਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਤੰਦਰੁਸਤ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ, ਅੰਨ੍ਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹੋਏ, ਬੋਲ਼ੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਠੋਸ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਹਾਨ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਤਰਲ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਪਰ ਕੇਵਲ ਇਹ ਸਧਾਰਨ ਸ਼ਬਦ ਹੀ ਲਗਾਤਾਰ ਦੁਹਰਾਏ ਜਾਂਦੇ ਸਨ: "ਮੇਰੇ ਬਚਨ ਅਨੁਸਾਰ, ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਓ"।

ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਦੇਖਿਆ। ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਦਿਨਾਂ, ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਅਤੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਫੈਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਪਰ ਇੱਕ ਦੁਖਾਂਤ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਵਧਾਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਮਸਹ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੱਦੇ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਸੱਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਇਸ ਵੱਲ, ਅਤੇ ਉਸ ਵੱਲ ਵਧਾਇਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਸ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾਇਆ ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਦੇ ਹੋਏ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ 'ਤੇ ਦੁੱਖ ਦੇਖਿਆ: ਕੀਮਤ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਵਧਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਕੀਮਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਸਹਿਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਸਦੀਵੀ ਰਾਤ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਕਾਲਾਪਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਥਾਂ ਨਿਗਲ ਰਿਹਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ।

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਮਸਹ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲਿਆ ਸੀ। ਅਫ਼ਰੀਕਾ, ਏਸ਼ੀਆ, ਰੂਸ, ਚੀਨ, ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਸਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਮਸਹ ਕਰਨਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਗਏ ਸਨ। ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ, ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ ਤੋਂ, ਉਹ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਸਨ; ਉਹ ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ ਸਨ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜੋ ਅਧਰੰਗ ਅਤੇ ਬੀਮਾਰੀਆਂ, ਅਤੇ ਅੰਨ੍ਹੇਪਣ ਅਤੇ ਬੋਲ਼ੇਪਨ ਨਾਲ ਜਕੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਸਹ ਦੇਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ, ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਏ, ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਚਲੇ ਗਏ।

ਇਹ ਇਸ ਦਾ ਚਮਤਕਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਦਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚਮਤਕਾਰ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਵਧਾਏ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹੀ ਤਰਲ ਅੱਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਵਧਾਏ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੇਰੇ ਬਚਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਤੁਸੀਂ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋ ਜਾਓ।" ਜਦੋਂ ਇਹ ਲੋਕ ਅੰਤ ਵੇਲੇ ਦੀ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੇਵਕਾਈ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਰਹੇ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿਹਾ, "ਇਸ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ? ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, "ਇਹ ਉਹ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਂ ਆਖਰੀ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਕਰਾਂਗਾ। ਮੈਂ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਬਹਾਲ ਕਰਾਂਗਾ ਜੋ ਕੈਨਕਰਵਰਮ, ਪਾਮਰਵਰਮ, ਸੁੰਡੀ ਨੇ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ, ਮੇਰੀ ਪਰਜਾ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣਗੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੈਨਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਓਹ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੂੰਝਾ ਫੇਰਨਗੇ।"

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਮਹਾਨ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਸੀ, ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਇੱਧਰ-ਉੱਧਰ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਚਾਨਕ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿਚ ਇਕ ਆਦਮੀ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਇਕ ਪਲ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਆਤਮਾ ਵਿਚ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਰੂਸ, ਜਾਂ ਚੀਨ, ਜਾਂ ਅਮਰੀਕਾ, ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ. ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਇਹ ਲੋਕ ਚਲੇ ਗਏ। ਉਹ ਅੱਗ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖੁ ਰਾਹੀਂ ਆਏ ਸਨ। ਨਾ ਤਾਂ ਅੱਗ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਅਤਿਆਚਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕੇ। ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆਈਆਂ ਭੀੜਾਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਲੈ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਈਆਂ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਵਾਂਗ ਉਹ ਵੀ ਭੀੜ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘੇ ਅਤੇ ਹਜੂਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭ ਨਾ ਸਕੀਆਂ। ਪਰ ਉਹ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ, ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਸਾਰੇ, ਬਿਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈਆਂ। ਲੰਬੀਆਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕਈ ਵਾਰ ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਇਹ ਤੱਥ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਚਰਚ ਜਾਂ ਸੰਪ੍ਰਦਾਇ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਹਾਲਲੂਜਾਹ! ਅਖ਼ੀਰਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਸੀਹ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਵਜੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧੇ, ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਮੌਜੂਦ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਕੋਲ ਆਏ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਲੋਕ ਅੱਗੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਇਸ ਆਖਰੀ ਘੰਟੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਰਾਜ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜੋ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ।

ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਇਸ ਆਖਰੀ ਘੜੀ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ। ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਇਹ ਬੱਚੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ ਦੇ ਸਨ। ਡਿਗਰੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਮਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਠੋਕਰ ਖਾ ਕੇ ਡਿੱਗਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਸੀ। ਕੋਈ "ਵੱਡਾ ਮੈਂ" ਅਤੇ "ਛੋਟਾ ਤੂੰ" ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਾਂਝੀ ਸੀ; ਇੱਕ ਬ੍ਰਹਮ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।

ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਏ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਕੇ ਇਸ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਰੋ ਸਕਦੀ ਸੀ - ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਂ ਹੱਸਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਸਚਰਜ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਲੋਕ ਇਸ ਅਖ਼ੀਰਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਸਨ।

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਕਾਸ਼ ਤੋਂ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਇਸ ਤਰਲ ਚਾਨਣ ਦੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਜਲ-ਪਰਲੋ ਵੱਡੀਆਂ ਕਲੀਸਿਯਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਆ ਡਿੱਗੇ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਕਲੀਸਿਯਾਵਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਦੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਘੰਟਿਆਂ ਅਤੇ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਆਤਮਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ, "ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਆਤਮਾ ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਡੋਲ੍ਹਾਂਗਾ।" ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਨੇ ਵੀ ਇਹ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਮਸਹ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਤੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਲਗਾਤਾਰ ਵਗਦੇ ਰਹੇ।

ਮੈਂ ਹਰ ਕੌਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਲਦੇ ਦੇਖਿਆ: ਸਾਇਬੇਰੀਆ, ਕੈਨੇਡਾ ਅਤੇ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ। ਮੈਂ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਫਿਰ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰੂਪ ਨਿਕਲਦਾ ਦੇਖਿਆ। ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਪੱਛਮ, ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ।

4- ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ

ਅਤੇ ਫਿਰ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਲੋਕ ਧਰਤੀ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਹਰ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਇਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅਤਿਆਚਾਰ ਹੋਇਆ। ਅਚਾਨਕ ਗਰਜ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਤਾੜੀ ਵੱਜੀ ਜੋ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿਚ ਗੂੰਜਦੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ: "ਹੁਣ, ਇਹ ਮੇਰੇ ਲੋਕ ਹਨ। ਇਹ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਦੁਲਹਨ ਹੈ।" ਜਦੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ, ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਝੀਲਾਂ ਅਤੇ ਪਹਾੜਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕਬਰਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਹਰ ਉਮਰ ਅਤੇ ਹਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸੰਤ ਉੱਠਦੇ ਰਹੇ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਕਬਰਾਂ ਤੋਂ ਉੱਠੇ - ਅਚਾਨਕ, ਇਹ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਤੋਂ ਆਏ - ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਤੋਂ, ਉੱਤਰ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਤੋਂ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਰੀਰ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਦਭੁੱਤ ਸੀ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਮੈਂ ਕਦੇ ਸੁਪਨਾ ਲੈ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਸੀ।

ਇਹ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਰੀਰ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਬਣਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਮੁੜ ਆਕਾਰ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੈਂਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਇਹ ਵੱਖਰੀ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ, ਖੂਬਸੂਰਤ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਸਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਧੱਬੇ ਜਾਂ ਝੁਰੜੀਆਂ ਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਰੀਰ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਉਮਰ ਦੇ ਲੋਕ ਇਸ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਉਪਰਲੇ ਅਕਾਸ਼ ਤੋਂ, ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਆਇਆ ਅਤੇ ਸਿਰ ਬਣ ਗਿਆ। ਹਰ ਜੀਵ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਮੈਂ ਗਰਜ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਤਾੜੀ ਸੁਣੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਇਹ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਦੁਲਹਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਮੈਂ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਅੱਗੇ ਆਵੇਗੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅੱਗ ਨਾਲ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।"

5- ਰੱਬ ਦਾ ਨਿਰਣਾ

ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਮੁੜੀਆਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਬਹੁਤ ਤਬਾਹੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਖੀ ਸਨ ਅਤੇ ਚੀਕ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਮਾਰਤਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਫਿਰ ਚੌਥੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ, "ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਕ੍ਰੋਧ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।" ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਿਰੇ ਤੋਂ, ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸ਼ੀਸ਼ੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਅਟੱਲ ਦੁੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ: ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਇੱਕ ਪੂਰਾ ਪਿਆਲਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹੀ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੇ ਦੇਖਣ ਦੇ ਭਿਆਨਕ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਰੋਣ ਅਤੇ ਰੋਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੋਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਗੁਫਾਵਾਂ ਵਿਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਰੋ ਰਹੇ ਸਨ, ਪਰ ਗੁਫਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਹਾੜ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰੀਆਂ, ਪਰ ਪਾਣੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡੁਬੋਇਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਸਕੇ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਏ।

6- ਰੈਪਚਰ

ਮੈਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਗਰਜ ਵਾਂਗ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, "ਵੇਖੋ, ਲਾੜਾ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਆਓ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਮਹਾਰਾਜ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ। ਹੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅਤੇ ਲਿੰਟਲ, ਮੱਥਾ ਟੇਕ, ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਝੁਕਾਓ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰੋ, ਸਾਰੀ ਮਹਿਮਾ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰੋ।" ਇਸ ਪਲ 'ਤੇ, ਆਕਾਸ਼ੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀਆਂ ਧੁਨਾਂ ਰੱਬ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਸੰਕੇਤ ਵਾਂਗ ਵੱਜੀਆਂ। ਇਸ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਤਾਰਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਅਮੀਰੀ ਦੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖੀ ਕੰਨ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਕਲਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਏਨਾ ਅਦਭੁੱਤ ਸੀ ਕਿ ਲੇਲੇ ਦਾ ਗੀਤ, ਜੋ ਮੂਸਾ ਦੇ ਗੀਤ 'ਤੇ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਇਸ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਰੀਰ ਦੇ ਗੌਰਵਮਈ ਨਜ਼ਾਰੇ ਵੱਲ ਮੋੜ ਲਈਆਂ, ਜੋ ਕਿ ਸੁੰਦਰ ਚਿੱਟੇ ਚਮਕਦੇ ਕੱਪੜੇ ਵਿਚ ਸਜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਗੌਰਵਸ਼ਾਲੀ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਵਰਗੀ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿਚ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ - ਮੈਂ ਆਖਰੀ ਘੰਟਾ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਤ 'ਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇਖੀ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਜਾਵਾਂਗੇ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਮਸਹ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗੀ। ਸਾਨੂੰ ਮਨੁੱਖ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗੀ, ਨਾ ਹੀ ਅਸੀਂ ਸੰਪਰਦਾਇਕ ਗੂੰਜਾਂਗੇ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਜੀਵਤ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋਵੇਗੀ! ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਾਂਗੇ, ਪਰ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਜਾਵਾਂਗੇ!

ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਲਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ, ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਮੇਰੀ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜਦੇ ਹਨ: "ਉਹ ਜਲਦੀ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ- ਉਹ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ!"[ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਅੰਤ]।

7- ਸਿੱਟਾ

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਬੱਚੇ, ਜੇ ਸਾਡੇ ਭਰਾ ਟੌਮੀ ਹਿਕਸ ਦਾ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਰਾਹਤ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇਗੀ, ਜੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ-ਹੁਣੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਇਸ ਸਮੇਂ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਹਿੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਚਰਚ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਏਜੰਟਾਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਨਿਵਾਸ ਲੈ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰਵਉੱਚ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਾਰੀਆਂ ਘਿਨਾਉਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ, ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਲਪਨਾਯੋਗ ਵੀ, ਨੇ ਚਰਚ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ:

ਜਾਦੂਗਰਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਦੇ ਖਿਤਾਬ ਲਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹੇ ਕੁੱਤੇ, ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੇਵਕ ਅਖਵਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਈਜ਼ਬਲ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੋਰ ਸਾਇਰਨ ਸਾਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਸੇਵਕ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਹੈ। ਸ਼ਤਾਨ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਬਕਾ ਸ਼ੈਤਾਨਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਦੂ-ਟੂਣੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਰੇਕ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਸੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਛੁਟਕਾਰਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਛਤਾਵੇ ਦਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਖੌਤੀ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਸੀਹੀ ਔਰਤਾਂ ਪੈਂਟ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਘਿਨਾਉਣੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਖੌਤੀ ਸੈਕਸੀ ਪਹਿਰਾਵਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਹਨੇਰੇ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਝੂਠੇ ਵਾਲ, ਝੂਠੇ ਨਹੁੰ, ਮੇਕ-ਅੱਪ, ਗਹਿਣੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਘਿਨਾਉਣੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਅੱਜ ਅਖੌਤੀ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਬਣ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਉਦਾਸੀਨ ਨਾਈਟ ਕਲੱਬਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ ਸਿਡਕਸ਼ਨ ਗਰੁੱਪਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਇਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਕੇਵਲ ਦਸਵੰਧ, ਭੇਟਾਂ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦਾਤਾਂ, ਪ੍ਰਣਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਧਨ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ 'ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹਨ। ਭੌਤਿਕ ਅਸੀਸਾਂ, ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ, ਅਖੌਤੀ ਛੁਟਕਾਰਾ, ਆਦਿ ਸਿਰਫ ਉਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਹਨ ਜੋ ਜਾਦੂਗਰ ਪਾਦਰੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਹੈ, ਜੋ ਮਸੀਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਬਾਈਬਲਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਚਰਚ ਆਫ਼ ਜੀਸਸ ਕ੍ਰਾਈਸਟ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਵੈ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਪਰਛਾਵਾਂ ਹੈ।

ਵੀਹ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਸੈਮੀਨਾਰ ਦੌਰਾਨ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਮਝਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਚਰਚ ਕੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਕ ਬੱਚਾ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਕਿ ਸ਼ਤਾਨ ਚਰਚ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਨਹੀਂ ਪਿਆਰੇ, ਸ਼ਤਾਨ ਚਰਚ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਸਗੋਂ ਸ਼ਤਾਨ ਚਰਚ ਉੱਤੇ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।" ਜੇ ਲਗਭਗ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਸ਼ਤਾਨ ਸੱਚਮੁੱਚ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਚਰਚ ਉੱਤੇ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਹੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਚਰਚ ਅੱਜ ਕੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ: ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਪਾਗਲਖਾਨਾ; ਚੋਰਾਂ, ਸੱਪਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਤਿਅੰਤ ਦੁਸ਼ਟ ਗੰਦੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਗੁਫਾ। ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉੱਥੇ ਦਾਅਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਵੱਡੇ ਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਜੀਉਂਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੱਬ ਕਿੱਥੇ ਹੈ? ਫਿਲਹਾਲ, ਉਹ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਨ। ਪਰ ਜੋ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।

ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਚਰਚ ਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਏਜੰਟ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਜਿੱਤ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜੋ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਜਿੱਤ ਵੱਲ ਇੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਇਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ mcreveil.org ਵੈਬਸਾਈਟ ਤੇ ਪਾਈ ਗਈ "ਛੁਟਕਾਰਾ" ਬਾਰੇ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬੱਚੇ, ਮਲਾਕੀ 4:6 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਰੀ ਮਹਾਨ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਪੁਨਰ-ਸੁਰਜੀਤੀ ਦੇ ਕੇ, ਉਸ ਕੋਲ ਇਸ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।

ਮਲਾਕੀ 4:5-6 "⁵ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਵੇਖੋ! ਮੈਂ ਏਲੀਯਾਹ ਨਬੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਭੇਜਾਂਗਾ। ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਭਿਆਨਕ ਖੌਫ਼ਨਾਕ ਨਿਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਵੇਗਾ। ⁶ਲੀਯਾਹ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ। ਇਉਂ ਜ਼ਰੂਰ ਵਾਪਰੇਗਾ। ਜਾਂ ਮੈਂ (ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ) ਧਰਤੀ ਤੇ ਉਤਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੇਸ ਦਾ ਸਤਿਆਨ੍ਨਾਸ ਕਰਾਂਗਾ।"

ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਜੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਮਲਾਚੀ ਦੁਆਰਾ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਸ ਅੰਤਮ ਮਹਾਨ ਅਧਿਆਤਮਕ ਪੁਨਰ-ਸੁਰਜੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵਾਅਦੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਚਰਚ ਜਿਸ ਅਭਿਨੰਦਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਘਟਨਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਆਖਰੀ ਰੂਹਾਨੀ ਪੁਨਰ-ਸੁਰਜੀਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਰੈਪਚਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਕੋਈ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ ਹੈ।

ਕਿਰਪਾ ਓਹਨਾਂ ਸਭਨਾਂ ਉੱਤੇ ਹੋਵੇ ਜਿਹੜੇ ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਭੁ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨਾਲ ਅਬਨਾਸ਼ੀ ਪ੍ਰੀਤ ਰੱਖਦੇ ਹਨ!